Investigation of The Socialization Levels of Individuals with Outdoor Sports (Camping) Experience
Abstract views: 253
/ 
PDF downloads: 128
Keywords:
Camping, Outdoor Sports, SocializationAbstract
Purpose: The aim of this study is to examine the socialization levels of individuals who experience nature sports (camping) according to various variables. Methods: The cross-sectional survey model, one of the general survey models of the quantitative approach, was used as the research design. The research group consists of participants who live in different provinces of Turkey and are interested in camping. The sampling group was obtained by the convenience sampling method. A total of 509 individuals, 374 men and 135 women, participated in the study. The "Socialization Scale for the Hearing Impaired", whose validity and reliability study was conducted by Karakullukçu (2020), was used as the measurement tool. Kolmogorov-Smirnov normality test was applied to the data obtained, and although the results obtained did not show a normal distribution, when the skewness and kurtosis values were examined, it was accepted that the data had a normal distribution because they were between -3 and +3. In light of these results, independent sample test (T-test) and one-way analysis of variance (One-Way ANOVA) were applied to the data obtained. As the second level test, the Tukey test, one of the Post Hoc tests, was applied. Findings were evaluated according to the significance value of p<0.05. Findings: While significant differences were detected according to the variables of gender, regular sports, economic status and camp experience, no significant difference was found according to the variables of education level and camp location. Conclusion: The socialization skills of individuals who experience nature sports (camping) vary according to various variables. In order to increase the socialization levels of individuals, it is recommended that local governments and youth centers focus on activities within the scope of nature sports and develop practices that encourage such activities.
References
Aksoy, R. Bakış, M. Ünveren, M. (2012). Spor sosyolojisi. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
And, K. A., & Kouthouris, C. (2005). Personal incentives for participation in summer children's camps: Investigating their relationships with satisfaction and loyalty. Managing Leisure, 10(1), 39-53.
Balcı, A. (2000). Örgütsel Sosyalleşme: Kuram, strateji ve taktikler. Pegem Akademik Yayıncılık, Ankara.
Brownne, A. L., Jack, T. ve Hitchings, R. (2019). Already existing’ sustainability experiments: lessons on water demand, cleanliness practices and climate adaptation from the UK Camping Music Festival. Geoforum, 103, 16-25.
Buyrukoğlu, E., & Özdemir, M. (2023). Uluslararası Öğrencilerin Sosyalleşme Sürecindeki Spor Aktivitelerinin Rolü. Beden Eğitimi Spor Sağlık ve Efor Dergisi (BESSED), 2(2), 128-142.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Çakto, P. ve Görgüt, İ. (2023). Bireylerde sosyal uyum ve spor. Topçu, H. (ed.), Spor Bilimleri Alanında Uluslararası Araştırmalar VII içinde (79-88). Konya.
Çınar, M. (2018). Rekreatif faaliyetlere katılan 9-14 yaş grubunun benlik saygısı ve sosyalleşme düzeylerinin incelenmesi, Yayımlanmamış Doktora tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
Doğan, E., Yılmaz, A. K., Kabadayı, M., & Mayda, M. H. (2018). Spor bilimleri öğrencileri ile farklı fakültelerde okuyan öğrencilerin sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Kafkas Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, (22), 403-411.
Esentaş M (2015). Gençlik kampı uygulamalarına katılan kız öğrencilerde öz-farkındalık ve liderlik becerilerinin gelişimi; doğa kampı örneği. Manisa: Celal Bayar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi.
Fabrizio, S. M., & Neill, J. T. (2005). Cultural adaptation in outdoor programming. Journal of Outdoor and Environmental Education, 9, 44-56.
Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (Vol. 8). New York: McGraw Hill.
Harman, S. (2012). Sırtçantalı turistlerin seyahat motivasyonları ve ilgilenimleri: İstanbul'a gelen sırtçantalı turistler üzerinde bir araştırma (Doktora Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Çanakkale.
Jondeau, E. ve Rockinger, M. (2003). Conditional volatility, skewness, and kurtosis: existence, persistence, and comovements. Journal of Economic dynamics and Control, 27(10), 1699-1737.
Kalkan, A. (2012). Açık alan rekreasyonu, doğa sporları yapan bireylerin bu sporları yapma nedenleri: Antalya örneği. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Karakullukçu, A. (2020). İşitme engelliler için sosyalleşme ölçeği geliştirme çalışması ve sporun sosyalleşme düzeyine katkısının incelenmesi (Doktora Tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Kırıkkale.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi (17. Baskı). Ankara: Nobel yayın dağıtım, 81, 83.
Kaya, B., Tuncel, S. (2019). Spor yapan ve yapmayan üniversite öğrencilerinin sosyalleşme düzeylerinin incelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, 3(3), 20-31
Koçyiğit, M., Erdoğdu, M., Mustafa, U., & Çınar, M. (2018). Üniversite öğrencilerinin rekreatif etkinliklerle sosyalleşme düzeylerinin iletişim becerileri ve duygusal zekâları üzerine etkisi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(2), 966-988.
Koştaş, M. (1987). Sosyalleşme {Socialisation. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 29(1-4), 329-334.
Mengütay, S. (2003). Boş Zamanları Değerlendirme ve Doğa Sporları. 1. Gençlik, Boş Zaman ve Doğa Sporları Sempozyumu Bildiriler Kitabı. Ankara: 259- 261.
Meraki, Ş.Z. (2019).Rekreatif amaçlı doğa sporlarının, spor yapan ve yapmayan bireyler üzerindeki yaşam kalitesine etkisi: Ankara ili örneği. (Yüksek lisans tezi),Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Özdinç, Ö. (2005). Çukurova üniversitesi öğrencilerinin sporun ve spora katilimin sosyalleşmeyle ilişkisi üzerine görüşleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 77-84.
Öztürk, H. (2019). Kamp deneyiminin ziyaretçi memnuniyeti ve yeniden ziyaret etme niyeti üzerine etkileri: Gökçetepe Tabiat Parkı örneği. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırklareli.
Öztürk, Ö. T., Soytürk, M., Ada, Daşdane, E. N. & Çamlıyer, H. (2011). Üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılması. Spor Bilimleri Dergisi, 22(2), 43-53.
Serçek, S. ve Serçek, G. Ö. (2015). Serbest zaman etkinlikleri olarak üniversite öğrencilerinin rekreatif etkinliklere katılmaları ve sosyalleşmeleri arasındaki ilişki, Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 51, 1-21.
Şahan, H., (2008). Üniversite öğrencilerinin sosyalleşme sürecinde spor aktivitelerinin rolü. KMU İİBF Dergisi, 10(15). pp.260278.
Theberge, N. (2000). Gender and sport. in: J. Coakley and E. Dunning (Ed.), London: Sage.
Tütüncü, Ö., & Kuşluvan, Z. (1997). Çevre sorunlarının doğada rekreasyon faaliyetlerine duyulan gereksinimi artırıcı etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 8(1), 9-11.
Yılmaz, B. (2006). Doğa Sporlarına Katılımın Sosyal Bütünleşmeye Etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi Spor Anabilim Dalı. Ankara.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Spor, Sağlık ve Eğitim Araştırmaları Dergisi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 