Fitness Üyelerinin Kaslı Olma Dürtüsünün Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi
Özet Görüntüleme: 203
/ 
PDF İndirme: 140
Anahtar Kelimeler:
Kaslı olma, Fittness, Takviye Kullanımı, AntrenmanÖzet
Bu çalışmanın amacı; aktif olarak rekreaktif sosyal yaşam merkezlerinde devam eden erkek üyelerin demografik değişkenlere göre kaslı olma dürtüsünün (KOD) demografik değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırmada McCraery ve Sasse (2000) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Selvi ve Bozo (2019) tarafından yapılan kaslı olma dürtüsü (KODÖ) kullanılmıştır. Araştırmanın istatiksel analizinde SPSS 22 programı kullanılmış olup ikili gruplarda bağımsız örneklem t test, ikiden fazla gruplarda ise tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmamızda kaslı olmaya yönelik takviye kullanımı (KOYYT) alt boyutunda yaş, meslek grubu, eğitim düzeyi gruplarında anlamlı farklılaşma olduğu; kaslı olmaya yönelik antrenman davranışlarında (KOYAD) ise yaş değişkenine göre anlamlı farklılaşma tespit edilmiştir(p<0,05). Sonuç olarak; kaslı olmaya yönelik takviye kullanımı tutum ve davranışlarda katılımcıların eğilim gösterdiği ve demografik durumlarının bu bulguların farklılaşmasında etkili olabileceği düşünülmektedir.
Referanslar
Ahrendt, D. M. (2001). Ergogenic aids: counseling the athlete. American Family Physician, 63(5), 913.
Aşçı H. (2014), Does Physical activity/Exercise make women good? International Gender and Sport Symposium, Abstract Book, Ankara.
Alpar, R. (2018), Uygulamalı İstatistikte Geçerlilik Güvenilirlik, Detay Yayıncılık
Ata, Z. D. (2021), Kaslı Olma Dürtüsünün Spora Gelme Sıklığı ve Yaş Grubu Açısından İncelenmesi, The Journal of Academic Social Science Yıl:9, Sayı: 123, s. 468-47
Baştuğ G, Akandere M, Yıldız H. (2011). Sedanter genç kadınlarda aerobik egzersizin vücut kompozisyonu ve kendini fiziksel tanımlama değerlerine etkisi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi.;2: 22-27
Brady AO, Straight CR, Evans EM. (2014). Body composition, muscle capacity, and physical function in older adults: an integrated conceptual model. J Aging Phys Act 2014;22(3):441-52.
Calfee R, Fadale P. (2006). Popular ergogenic drugs and supplements in young athletes. Pediatrics. 2006 Mar;117(3): e577-89. doi: 10.1542/peds.2005-1429. PMID: 16510635.
Chaba, L., d’Arripe-Longueville, F., Lentillon-Kaestner, V., Scoffier-Mériaux, S. (2019). Drive for muscularity behaviors in male bodybuilders: a trans-contextual model of motivation. Journal of Eating Disorders, 7(44), 1-11
Eik-Nes, T.T., Calzo, J.P., Austin, S.B., Blashill, A.J., Murray, S.B. (2018). Prospective health associations of drive for muscularity in young adult males. Int J Eat Disord., 51, 1185–1193. Doi:10.1002/Eat.22943
García-Rodríguez, F. J., Gil-Soto, E., Ruiz-Rosa, I., Gutiérrez-Taño, D. (2017). Entrepreneurial potential in less innovative regions: the impact of social and cultural environment. European Journal of Management and Business Economics.
Selvi, K. ve Bozo, Ö. (2019). Kaslı Olma Dürtüsü Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, Nesne Dergisi, 7(14), 68–82.
Karacan, S.,Çolakoğlu, F. F. (2003). Sedanter orta yaş bayanlar ile genç bayanlarda aerobik egzersizin vücut kompozisyonu ve kan lipidlerine etkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(2), 83-88.
Litt, D. ve Dodge, T. (2008). A longitudinal investigation of the Drive for Muscularity Scale: Predicting use of performance enhancing substances and weightlifting among males. Body Image, 5(4), 346–351
McCabe, M. P. ve Ricciardelli, L. A. (2004). Body image dissatisfaction among males across the lifespan: a review of past literature. Journal of Psychosomatic Research, 56(6), 675–685
McCreary, D. R. ve Sasse, D. K. (2000). An exploration of the drive for muscularity in adolescent boys and girls. Journal of American College Health, 48, 297–304.
Mosley,2009, P. E. (2009). Bigorexia: Bodybuilding and muscle dysmorphia. European Eating Disorders Review, 17(3), 191-198.
Morrison LJ, Gizis F, Shorter B. (2004). Prevalent use of dietary supplements among people who exercise at a commercial gym. Int J Sport Nutr Exerc Metab. 2004;14(4):481-92.
Ojala K, Tynjälä J, Välimaa R, Villberg J, Kannas L. (2012). Overweight Adolescents’ Self-Perceived Weight and Weight Control Behaviour: HBSC Study in Finland 1994–2010 J Obes. 2012; 180176 (Published online 2012 May 28. doi: 10.1155/2012/180176).
Oliveira AJS, Miranda León MT, Guerra-Hernández E. (2008) Estudio estadístico del consumo de suplementos nutricionales y dietéticos en gimnasios.A LAN. 2008;58(3):221
Uluyol, F. M. (2020). Erkeklere Özgü Beden Tutum Ölçeği (EÖBTÖ)’nin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması. Nesne-Psikoloji Dergisi, 8(16), 31-42.
Penedo,F.J, Dahn,J,R.(2005). Exercise and well-being: a review of mental and physical health benefits associated with physical activity. Current Opinion in Psychiatry, 2005; 18(2): 189-193.
Richman EL. (2000). Shaffer DR. If you let me play sports: How might sport participation ınfluence the self-esteem of adolescent females? Psychology of Women Quarterly. 2000;24: 189-199.
Taşpınar, F., Seyyar, G. K., Kurt, G., Okur, E. Ö., Afşar, E., Saraçoğlu, İ.,Taşpınar, B. (2017). Üniversite Öğrencilerinde Vücut Kompozisyonu ile Fiziksel Aktivite, Denge ve Destekleyici Faktörler Arasındaki İlişki
Yarar, H., Fidan, M., Karahan-Yılmaz, S., Eskici, G., ve Saraç, O.E. (2022). Sporcularda kaslı olma dürtüsü ve besinsel ergojenik destek ürünleri kullanımının değerlendirilmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(1),162-173
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Spor, Sağlık ve Eğitim Araştırmaları Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimizde yayımlanan makaleler, 